Ambon 2

Ambon 2
Ons verblijf bij de familie van Marthin.
De familie die tegen een berg aan woont in Amahusu is erg gastvrij en wij worden hier verwent alsof we in een all-in hotel verblijven.
Meerdere keren per dag warm eten, bijna altijd met grote pannen rijst, sajoer en vers gegrilde vis.
Ik kom volgens mij kilo's aan, want veel lopen doe je hier niet, daarvoor is het overdag te heet. Het weer is goed, erg warm dus; dik over de 30 graden maar af en toe regent het flink en dan koelt het lekker af.
Het strand met keien is aan de andere kant van de weg; via een smal stenen trappetje kom je daar en je kan er lekker zwemmen.
Niet in bikinie maar met kleren aan want dat is men hier gewend. Voor een orang belanda zoals ik is dit effe wennen. Er is een man, Boetje, die heeft een prauw met motor. En omdat ik van de zee en van zwemmen hou heeft hij aangeboden om vanmiddag met hem mee te gaan de baai op.
Over een paar dagen is er hier een prauw mangurebe (wedstrijden met bootjes) met tromgeroffel (tifa's) erbij. De eerste keer dat we de authentieke trommelmuziek hier gaan horen, Marthin zou ervan genieten hij kan zo meedoen!
Dat feest speelt zich allemaal hier vlak bij de deur af, bij kampong Eri, Batu Anjo. Dit is een partij grote keien die in zee gevallen zijn waar Marthin zijn vader vroeger speelde.
Een mooi plekje, maar ik mag er niet zwemmen, volgens de lokale bevolking zou ik daar ziek van worden.
Met de geleende videocamera gaan we dit spectakel filmen, Marthin legt alles op film vast en ik maak foto's.
zijn ze niet gewend met foto's te werken.
Hier is niet zoals bij ons in elk huis een computer, sterker nog; de stroom valt dagelijks meerdere keren uit. 'S avonds zitten we bij kaarslicht op de veranda.
We hebben geen vaste planning maar we gaan waarschijnlijk toch wel naar Bali in het weekend van de 22e november.
Voorlopig zitten we nog een aantal dagen in de kampong op Ambon Manisee tussen de bananenbomen en de palmen en de kippen! Elke ochtend kraaien de hanen ons vroeg wakker. De dagen zijn kort, om 19.00 uur is het al donker. Maar de zon is allesoverheersend vel en licht overdag, die Sunboots krijgen we mooi mee als ondergrondje voor de komende maanden straks als we hartje winter weer terug komen in Holland!
Wat zal dat een overgang zijn, maar ik verlang wel naar mijn dekbedje, zelfs hier slaap ik onder een katoenen sjaal die ik meegenomen had. Niet omdat het koud is, (het is hiet immer sweety hot) maar omdat je iets over je heen wilt hebben.
En mijn wandelingen met mijn hond Celia mis ik ook vreselijk, maar gelukkig loopt er hier een kleine hondje Brauwn en knuffel ik dit bruine puppie regelmatig.