We zijn nu in Ambon Kota en het heeft bijna drie kwartier geduurt voordat ik in mijn mailbox kon kijken.
Toen ik een mailtje wilde versturen schoot de boel er weer uit, dus emailen gaat heel moeilijk vanuit Ambon. De verbinding is supertraag. Je moet vreselijk veel geduld hebben. De helft van de tijd valt de stroom uit, zowat iedere dag zit men 's avonds op het eiland in het donker.
Voor een Westerse Europeaan, is deze stad niet bekoorlijk; Mart zegt er moet nog veel gebeuren om het land op te bouwen. Er wordt beschuldigend met de vinger gewezen naar de centrale regering in Jakarta, zij zouden niet voor voldoende hulp zorgen. (d.w.z. voldoende geld)
Maar de lokale bevolking zou zelf ook initiatieven kunnen nemen om de infrastructuur, de sociale woningbouw, de stroomvoorziening en de afvalverwerking te kunnen verbeteren.
Dat is niet makkelijk, want een individu alleen kan weinig uitrichten. Wij Westerlingen denken dan direct aan groepen mensen organiseren en gezamenlijk wat op zetten, maar wie moet dat leiden? Blijkbaar is daar geen kennis voor of durft men niet.
Door de onlusten tussen de christenen en de moslims op het eiland Ambon in 1999/2000 en daarna, is er veel kapot gemaakt, zowel materiaal als mentaal. Het is dan al wel bijna tien jaar geleden, maar je hebt de indruk dat de wonden nog moeten helen. De bevolking leeft van dag tot dag. En wat doet men zoal dagelijks? Vooral lekker eten koken en eten!
++++jpg)
No comments:
Post a Comment