Veranderingen

Nu ik bijna vijftig ben (tsja ik kan het zelf niet geloven)
(want ik voel me nog steeds vijfentwintig) (maar als ik in de spiegel kijk zie ik er toch wel anders uit dan toen ik 25 was)
valt me op dat alles zo snel veranderd.
Eigenlijk bestaat het leven uit constante veranderingen.
Neem bijvoorbeeld de winkels in mijn woonwijk.
In de grote stad Enskedee (zoals vast in alle grote steden) gaan de winkels in rap tempo of dicht of ze verhuizen of ze worden overgenomen.
Eerst had ik in mijn woonwijk nog een leuke kleine Albert Hein, een geweldige knusse Edah en een heerlijke Sanders met vers brood en vlees.
Toen kwam er op loopafstand een De Boer bij, dat werd later de Super Plus, werd overgenomen door de Jumbo en vertrok weer.
Daarvoor was mijn lieve kleine Edah al uit de wijk verdwenen, de Sanders ging opeens Emtee heten en mijn kleine Appie Hein werd een gatverderrie grote supermarkt waar je een uur in de rij staat voor een pak melk.
De AH ligt nu in een nieuw omgebouwd winkelcentrum waar dan ook weer vlakbij een grote Lidl gekomen is.
Over de architectuur kan ik maar een ding zeggen ik vind het niet overtuigend mooi want: De winkels in het vroegere winkelcentrum hadden vaak last van natte voeten. Het water kwam na hevige regenval vaak de winkelpanden binnenstromen.
Ik zie dat de nieuwe winkels aan de laagste kant op een betonnen plaat van wel een meter hoog gebouwd zijn.
Grijs beton en onneembare vesting voor rolstoelers maar dat mag de pret niet drukken in deze 24-uurs economie.
(Zelfs op zondag is de Emtee open en ze hebben sinds vandaag ook vers gegrilde kip)
Er is een soort van plein gecreerd. Helaas ligt dat plein met zijn rug naar de hoofdstraat toegekeerd. Geen logische keuze. Het plein had naar de straat gebouwd moeten worden zodat je als potentiele bezoeker getrokken wordt om inkopen te gaan doen.
Maar laat het de eerste 20 jaar maar niet veranderen want het is wel zo prettig dat het een beetje hetzelfde blijft.