Andalusia

Malaga

Ik las ergens dat Malaga ook wel de parel van Andalusie genoemd werd.

Nou dat werd ook weer ergens tegengesproken er zijn wel mooiere Spaanse steden, maar wij hebben daar een ideale tijd doorgebracht.

Hoe onderga je een verblijf van een week in een warme miljoenenstad in augustus?

Ach, als Hollander die de Spaanse gewoontes van d'r vader en moeder er met de paplepel ingegoten kreeg, was het eigenlijk gewoon weer als vanouds.

Vroeg opstaan, als de zon nog niet zo heet is, je basics doen en zorgen dat je niet omkomt van de honger en de dorst.

Bijzonder voelt het om constant tussen de hoge gebouwen te vertoeven en soms het slepende geluid van de sirene van een ambulance te horen, net zoals in Amerikaanse films.

In het centrum is een brede hoofdstraat die eeuwenoud lijkt.

Om die te doorkruizen zijn er zebrapaden waar je dus niet van de sokken gereden wordt zoals in Holland. Heerlijk dat werkelijk iedere auto gewoon voor je stopt, hoe hard ze ook rijden, ze stoppen. (dat is trouwens in Portugal ook zo)

Langs die brede straat staan prachtige gebouwen en aan het eind van die straat is er een boulevard-achtig park met gigantische palm- en bananenbomen, zo hoog heb ik ze nog nooit gezien. Helaas geen foto's van gemaakt, dus ik moet nog een keer teruggaan omdat fotografisch te bewijzen...

Maar zoals altijd maakt de eetcultuur erg veel indruk.

Zoals de aparte manier van Sardientjes grillen op het strand van Sacaba Beach.

Als een soort culinair fotograaf maak ik foto's van al onze heerlijke bereidde maaltijden.

Ook de uitgestalde vissen in de supermarkt ontkomen er niet aan.

Deze vissen lijken wel op alen zonder een jasje.

De beveiligingsdienst in deze supermarkt kwam meteen op mij af dat ik niets mocht fotograferen.
Beveiliging is in Spanje trouwens veel beter geregeld dan in Holland, ook pakt men alles met steriele handschoentjes aan, dit uit hygiene oogpunt.
De Mexicaanse griep heerst er nog niet eens zo lang, maar de hygienische maatregelen geven een veilig gevoel.
Maar toch werd ik ziek, zo beroerd dat ik alleen maar plat wilde liggen, helaas kon dat niet, die stomme vliegtuigstoelen staan rechtop.
"Je had Imodieum en ORS in je handbagage moeten doen!", foetert een vriendin tegen me bij thuiskomst, "dat zeg ik toch altijd!!"
Maar wat kan ik er nou aan doen dat ik ziek word vlak voor de terugreis, nota bene in het vliegtuig.
Zoiets zie je niet aankomen, na een week helemaal niks aan de hand, opeens pats boem....
Even een klacht over Vliegtuig maatschappij Air Berlin: goedkoop ja, maar service nee.
Air Berlin wat een slecht getrainde stewardessen, ik kreeg niet eens een asprine toen ik er om vroeg.
Sacaba Beach: Vanaf ons stekje kon je mooi over zee kijken.
Er kwamen regelmatig Cruise schepen de haven ingevaren.
Het straffe geronk van de motor was duidelijk te horen aan land, terwijl het schip dus echt mijlenver in zee voer.
Wat je zag was zoooo groot... niet te geloven en niet te filmen.
Ook niet te fotograferen. Het schip ging zo hard, dat hij al voordat ik ingezoomd had, uit beeld was.