Poor Me; griep, verkouden, keelpijn en koorts.
Dus we hebben eigenlijk niet veel gezien, alleen het witte zandstrand en de winkelstraten vol toeristische winkeltjes van Kuta.
Wat het was weet ik niet: een hardnekkig Balinees griep-virus of last van de warmte en de koude wind uit de airco's.
Grote temperatuursschommelingen. Dat is ook niet gezond.
Toch zijn we die dagen een beetje wezen rondkijken en vlak bij ons verblijf zagen we soms dingen die heel vreemd voor ons waren.
Bijvoorbeeld, op een dag lopen we op het strand tegen een gebedsdienst aan.
Massa's manden met offerandes en een groep mensen zittend op de grond aan het bidden.
Marthin dacht dat het een crematie was want het geheel was zo sacrafied en gehuld in mysterieuze rook.
Bleek dat men vlak naast deze spirituele bijeeenkomst afval aan het verbranden was.
Een grote stapel afval stond daar gewoon in brand, kartonnen dozen, vloerkleden en alles stond lekker te smeulen en te stinken.
No comments:
Post a Comment